Icefields parkway
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
09 September 2015 | Canada, Jasper Park Lodge
Woensdagochtend 2 september is er al heel vroeg activiteit in onze hotelkamer. Om 7.30 uur staan de koffers al klaar en gaan we de auto inladen. Vandaag rijden we van Banff naar Jasper. De route die bekend staat als de Icefields Parkway (+ 300 km). We starten enthousiast maar al snel wordt de stemming in de auto minder. Het regent dat het giet. Na het 143ste couplet krijgt Liesbeth de woorden “potje met vet” al niet meer over de lippen. Het lied “We gaan nog niet naar huis” mag ik ook al niet in meer zetten. De eerste tussenstop is bij Lake Louise. Onder deze omstandigheden biedt het uitzicht niet wat de boekjes ons beloven. Maar het moet gezegd worden; een prachtig groot meer met aan de rand van het meer een dito hotel. We gaan snel verder. Op het dashboard zien we de buitentemperatuur al snel teruglopen naar 2 graden Celsius. En als we op hoger gelegen stukken rijden, verandert de regen zelfs even in sneeuw. Jammer maar het is niet anders. Na anderhalf uur wordt het iets beter en bij The Mistaya Canyon besluiten we een echte stop in te lassen. We lopen over de voetgangersbrug naar de Canyon en zien hoe in de loop van duizenden jaren het water zich een weg gebaand heeft door deze kalksteenrotsen. Sowieso prettig om even de benen te strekken, maar ook een mooie plek om te bewonderen. Een schietgebedje gericht aan de heilige Clara werpt zijn vruchten af en gaandeweg worden de omstandigheden beter. We stoppen regelmatig om foto’s te maken en om het uitzicht over de steenrotsen met de mooie sneeuwtoppen te bewonderen. De echte stop volgt om kwart voor een als we de Parker Ridge Trail gaan lopen. We lopen 2.7 km. bergopwaarts met een hoogteverschil van 260 meter. In ons boek staat ie genoteerd als middelzwaar en we zijn nog maar net aan de wandel als het zandpad verandert in een pad door de sneeuw; op den duur lopen we zelfs in een pak sneeuw van minimaal 25 tot 30 cm. Eén geluk hebben we: inmiddels lopen we in de volle zon. Op de bergkam aangekomen staat er een stevige en koude wind, maar het uitzicht is magnifiek. We genieten ervan en maken veel foto’s. De sneeuw maakt de terugtocht niet eenvoudig en we moeten goed opletten waar we lopen. Rond half drie zijn we weer terug bij de auto. Vanaf Parker Ridge is het maar een kort stukje naar Athabasca Galcier; een heuse gletsjervlakte die we van dichtbij kunnen bekijken zonder weer een inspannende wandeling. Hierna vervolgen we onze trip richting Jasper. We verblijven bij ‘Pine Bungalows’ in een hele mooie blokhut, Het is een rustig parkje, ongeveer 10 minuten buiten de stad. Niet verrassend dus dat we in de buurt van het park wild kunnen bewonderen, zoals elks en reeën. Terwijl ik dit verslag maak lopen er zelfs enkele ‘elk cows’ in de buurt van ons huisje.
Donderdagochtend doen we rustig aan. Ook nu hebben we weer een plek waar we twee overnachtingen hebben. Liesbeth is er als eerste uit en tijdens een wandelingetje over het park ziet ze direct een paar reeën. We gaan eerst ontbijten in het stadje en daarna gaan we op pad. We starten met de Maligne Canyon Trial net buiten Jasper. Een mooie wandeling door (volgens ons boekje) een geologisch wonderland. De Maligne Rivier heeft zich hier in ongeveer 11.000 jaar tijd een indrukwekkende baan geleid door de kalksteenrotsen. We lopen tot en met de vijfde brug en kijken telkens vol bewondering naar de watervallen en waterstromen. Het blijft een ongelooflijk mooi schouwspel waarop je niet uitgekeken raakt. Na deze wandeling rijden we 45 km. verder en komen uit bij het mooie Maligne Lake, vergelijkbaar met Lake Louise waar we woensdagochtend waren. Gelukkig zijn de omstandigheden nu beter, het uitzicht is opnieuw erg mooi. Nadat we wat gegeten en gedronken hebben, keren we terug naar het bungalowpark. De rest van de dag doen we rustig aan. Ik schrijf mijn verhalen en samen bekijken we de foto’s. Tussendoor gaan we even iets drinken in de pub bij de plaatselijke brouwerij. Heel gezellig en het eten smaakt er prima.
Vrijdag is weer een reisdag, maar nu met een erg korte route van maar net 150 km. Het geeft ons wel de gelegenheid om er een mooie dag van te maken. We starten meteen bij Jasper nemen we de Jasper Tramway bekijken vanaf een hoogte van ruim 2200 meter over het plaatsje Jasper en omgeving. Het uitzicht mag er zijn en verandert door de laaghangende wolken die door de stevige wind vrij spel hebben. De wind maakt het extra koud en door de hoogte waarop we ons bevinden staat het kwik op ‘minus three degrees Celicius’. Niet gek dus dat we het cafeetje induiken voor een warm bakje koffie. De eerstvolgende stop wordt Mount Robson Provincial Park. Met 3954 meter is dit de hoogste berg in de Canadese Rockies. We maken een mooie wandeling langs de Robson River. Naast ons pad dendert het water af en toe met veel geraas door de rivier naar beneden. We komen uit bij een mooi meer. Het wateropvlak is spiegelglad en doet ons denken aan Mirror Lake in Nieuw-Zeeland. Op de foto’s komt dit nog eens nadrukkelijk tot uiting. Inmiddels zijn de weersomstandigheden super. Niet te koud/niet te warm. De jackjes kunnen uit. Terug bij de parkeerplaats kunnen we maar één conclusie trekken: we hebben een goede keuze gemaakt om dit onderdeel in onze reis in te passen.
We vervolgen onze weg en komen al snel aan bij ons volgend hotel in Valemount. Bij het hotel blijkt dat we niet de enige Nederlanders zijn. We ontmoeten twee echtparen uit Sprang-Capelle. Sterker nog: één van de dames heeft op de Juliana Mavo in Raamsdonksveer gezeten. We maken nagenoeg dezelfde trip alleen in tegenovergestelde richting. Een leuk moment om ervaringen uit te wisselen en elkaar tips te geven. Hierna is het de hoogste tijd voor een kopje thee. We lopen inmiddels in korte broek en met korte mouwen. De zon schijnt fel en het is rond de 20 graden. We doen nog even wat boodschappen en daarna ….. tijd voor weer een mooie wandeling. Dit keer iets te zuiden van Valemount. Een wandeling in een waterrijk gebied. Net als in de ochtend bij Mount Robson zien we onderweg veel mooie paddenstoelen. We nemen er de tijd voor om ze op foto vast te leggen. Zo komt er een einde aan opnieuw een heerlijke en goed bestede vakantiedag. We genieten met volle teugen.
Donderdagochtend doen we rustig aan. Ook nu hebben we weer een plek waar we twee overnachtingen hebben. Liesbeth is er als eerste uit en tijdens een wandelingetje over het park ziet ze direct een paar reeën. We gaan eerst ontbijten in het stadje en daarna gaan we op pad. We starten met de Maligne Canyon Trial net buiten Jasper. Een mooie wandeling door (volgens ons boekje) een geologisch wonderland. De Maligne Rivier heeft zich hier in ongeveer 11.000 jaar tijd een indrukwekkende baan geleid door de kalksteenrotsen. We lopen tot en met de vijfde brug en kijken telkens vol bewondering naar de watervallen en waterstromen. Het blijft een ongelooflijk mooi schouwspel waarop je niet uitgekeken raakt. Na deze wandeling rijden we 45 km. verder en komen uit bij het mooie Maligne Lake, vergelijkbaar met Lake Louise waar we woensdagochtend waren. Gelukkig zijn de omstandigheden nu beter, het uitzicht is opnieuw erg mooi. Nadat we wat gegeten en gedronken hebben, keren we terug naar het bungalowpark. De rest van de dag doen we rustig aan. Ik schrijf mijn verhalen en samen bekijken we de foto’s. Tussendoor gaan we even iets drinken in de pub bij de plaatselijke brouwerij. Heel gezellig en het eten smaakt er prima.
Vrijdag is weer een reisdag, maar nu met een erg korte route van maar net 150 km. Het geeft ons wel de gelegenheid om er een mooie dag van te maken. We starten meteen bij Jasper nemen we de Jasper Tramway bekijken vanaf een hoogte van ruim 2200 meter over het plaatsje Jasper en omgeving. Het uitzicht mag er zijn en verandert door de laaghangende wolken die door de stevige wind vrij spel hebben. De wind maakt het extra koud en door de hoogte waarop we ons bevinden staat het kwik op ‘minus three degrees Celicius’. Niet gek dus dat we het cafeetje induiken voor een warm bakje koffie. De eerstvolgende stop wordt Mount Robson Provincial Park. Met 3954 meter is dit de hoogste berg in de Canadese Rockies. We maken een mooie wandeling langs de Robson River. Naast ons pad dendert het water af en toe met veel geraas door de rivier naar beneden. We komen uit bij een mooi meer. Het wateropvlak is spiegelglad en doet ons denken aan Mirror Lake in Nieuw-Zeeland. Op de foto’s komt dit nog eens nadrukkelijk tot uiting. Inmiddels zijn de weersomstandigheden super. Niet te koud/niet te warm. De jackjes kunnen uit. Terug bij de parkeerplaats kunnen we maar één conclusie trekken: we hebben een goede keuze gemaakt om dit onderdeel in onze reis in te passen.
We vervolgen onze weg en komen al snel aan bij ons volgend hotel in Valemount. Bij het hotel blijkt dat we niet de enige Nederlanders zijn. We ontmoeten twee echtparen uit Sprang-Capelle. Sterker nog: één van de dames heeft op de Juliana Mavo in Raamsdonksveer gezeten. We maken nagenoeg dezelfde trip alleen in tegenovergestelde richting. Een leuk moment om ervaringen uit te wisselen en elkaar tips te geven. Hierna is het de hoogste tijd voor een kopje thee. We lopen inmiddels in korte broek en met korte mouwen. De zon schijnt fel en het is rond de 20 graden. We doen nog even wat boodschappen en daarna ….. tijd voor weer een mooie wandeling. Dit keer iets te zuiden van Valemount. Een wandeling in een waterrijk gebied. Net als in de ochtend bij Mount Robson zien we onderweg veel mooie paddenstoelen. We nemen er de tijd voor om ze op foto vast te leggen. Zo komt er een einde aan opnieuw een heerlijke en goed bestede vakantiedag. We genieten met volle teugen.
-
09 September 2015 - 17:39
Sandra :
Een potje met vet & thee. Ik zeg super vakantie! -
10 September 2015 - 01:05
Toon:
Beste familie, niet bevriezen in het hooggebergte! (Neem een voorbeeld aan Erik B. in de Dolomieten). Maar gelukkig weerhouden de soms barre omstandigheden jullie niet van het maken van mooie trips!
Maar kijk goed uit! Nephew Antony
-
10 September 2015 - 09:31
Ilse Van Gelder:
Oooh, ze kennen gelukkig overal wel tegenvallend weer. :)
Toch klinkt het, ondanks het tegenvallende weer, wel weer als prachtige natuur, wandelingen en heerlijke vakantiemomenten.
Geniet ervan.
Groetjes uit Breda -
10 September 2015 - 12:08
Qu:
Fantastisch, op deze manier kunnen wij (mee)genieten!
nu de foto's nog ...
om die te bekijken moeten we waarschijnlijk alvast de mottenballen uit de slaapzakken halen en een vrij weekend inplannen? -
10 September 2015 - 16:28
Mark:
Supergave trip maken jullie!
Benieuwd naar de foto's :) -
11 September 2015 - 12:24
Marian:
Super leuk om jullie verhalen te lezen
Ook de foto's tonen aan dat jullie een geweldige vakantie hebben
Geniet er nog van -
12 September 2015 - 08:06
Yolanda En Pieter:
Dag Hans en Liesbeth,
Wat een mooie ervaringen doen jullie weer op.
Prachtig!
Hans, als je voor zingen een 9 hebt, dan moet je ook lang kunnen zingen.
Ik vind het prachtig om de foto's te mogen bekijken. Ze worden regelmatig nog een keer extra bekeken.
Geniet van alle het moois.
Groetjes en dikke kussen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
