Onze reis naar West-Canada (slot)

Donderdagochtend staan we in alle rust op. We hebben nu geen grote afstanden meer te rijden. Van Parksville naar Victoria is ongeveer 150 km. We willen deze autoreis wel goed benutten en zullen onderweg enkele stops maken. Uit de boekjes hebben we al enkele tips gehaald, maar als we bij het eerste plaatsje stoppen, Ladysmith, krijgen we van de man van het Visitor Centre nog een aantal nuttig tips. We beginnen met een wandeling door het historische hart van Ladysmith. We bewonderen niet alleen de oude gebouwen maar ook de oude machines, tractoren en spoormaterialen die in het dorpje zijn tentoongesteld. Hierna rijden we verder naar Chemainus. Hier bewonderen we de muurschilderingen die het plaatsje inmiddels beroemd hebben gemaakt. De wandeling door het stadje is werkelijk geweldig en geeft ons het gevoel dat in je op deze plek alles in de rest van de wereld kunt vergeten. Wat is het hier mooi en hoe rustig kun je hier wonen zeg!
Voor lezers die nieuwsgierig worden, kijk eens naar: http://www.mooistedorpjes.nl/landen/canada/british-columbia/chemainus/

Na deze mooie wandeling in Chemainus gaan we verder naar Duncan. Deze plaats is bekend vanwege de vele totempalen die er staan en wordt dus niet voor niets ‘City of Totems’ genoemd. In het stadje is een route uitgezet en zo krijgen we mooi de gelegenheid om de palen te bewonderen en er ook wat informatie over te lezen. Heel interessant en echt leuk om te zien, maar nu wordt het echt tijd naar onze eindbestemming te rijden op Vancouver Island: Victoria!

We zijn rond vier uur bij ons hotel. Snel droppen we onze bagage op de kamer en gaan de stad in. We komen bij de ‘Inner Harbour’ en kijken daar onze ogen uit. Rond de haven staan prachtige gebouwen die doen terugdenken aan de Britse koloniale tijd. Met name het ‘Empress Hotel’ en ‘The Parliament Buildings’ springen er enorm uit. Onder deze prachtige zonnige omstandigheden met een strakblauwe lucht komen alle gebouwen nog eens extra tot hun recht. Niet gek dat hier zoveel toeristen zijn. We lopen nog even bij het toeristenbureau binnen, maar eigenlijk weten we al aan de hand van onze boekjes wat ons te doen staat. Nadat we op een terrasje even een verfrissend biertje hebben gedronken gaan we aan de wandel en bekijken op ons gemak de mooie gebouwen. Eigenlijk een beetje bij toeval komen we ook aan de achterzijde van het parlementsgebouw terecht en die is zowaar nog mooier dan de voorzijde. Jammer dat zo weinig toeristen dit weten want het is erg mooi. Later lees ik dat de bouw van het parlementsgebouw is uitgevoerd onder leiding van de architect Francis Rattenbury, die op dat moment pas 25 jaar was. Overigens is ook het Empress Hotel van zijn hand.

We vervolgen onze wandeling naar de Fisherman’s Warf. Hier flaneren we tussen de woonbootjes en de eettentjes en hebben een mooi uitzicht over de haven. Daarna gaan we verder naar Ogden Point en genieten daar van een mooie zonsondergang. Het is prachtig weer en overal zijn veel mensen op de been. We sluiten deze eerste avond in Victoria af in een Ierse Pub en daarna liggen we op tijd op bed.

Vrijdag 11 september gaan we eerst terug naar het Parlementsgebouw dat overdag voor het publiek toegankelijk is. Een gids begeleidt ons door het gebouw en verstrekt informatie over het ontstaan van de staat British Columbia, het gebouw zelf en over de werkwijze en de regels van het parlement. Heel interessant. Hierna lopen we nog even op eigen gelegenheid door het gebouw en leggen alles nog eens rustig met de camera vast. De rest van de dag brengen we al wandelend door langs mooie kastelen, zoals Craigdarroch Castle en het Government House, en in de nabijgelegen parken.

Na een pauze bij The Dutch Bakery (onvervalste kroketten met bruin brood) gaan we via China Town naar Songhees Viewpoint aan de andere kant van de stad. Van hieruit hebben we weer een compleet ander uitzicht over de Inner Harbour. Na een heerlijk kopje thee en een korte rustpauze gaan we verder naar Beacon Hill Park. We zoeken een bankje op bij het “Lookout Point” en hebben daar een heel interessant gesprek met een man uit Victoria. Hij vertelt heel veel over het park, het klimaat in Victoria en over de omgeving van deze mooie stad. Hij is nog maar net vertrokken of ineens ziet Liesbeth in de verte een walvis zwemmen. We kunnen hem bijna een half uur blijven volgen en zien hem met enige regelmaat uit het water opduiken. Heel erg leuk. Inmiddels is het bijna zes uur; een mooi moment om weer een prachtige vakantiedag af te sluiten. Liesbeth herinnert zich een leuk restaurantje aan de andere kant van het centrum, dus weer gooien we er enkele kilometertjes in vlot wandeltempo tegenaan. Onderweg doen we nog even wat boodschappen in een warenhuis, waar we ineens in het Duits worden aangesproken door de dame bij de kassa (geboren “im Schwarzwald”). Ze overvalt ons een beetje en we weten niet meer in welke taal we nu het beste kunnen antwoorden. Neemt niet weg dat het weer een leuke ontmoeting was.

Op zaterdag 12 september maken we per veerboot de oversteek van Vancouver Island naar Vancouver. Al eerder tijdens onze reis en ook bij het informatiecentrum in Ladysmith hebben we het beleefde maar ook dringende advies gekregen om op weg naar Swatz Bay, waar de veerboot vertrekt, eerst een bezoek te brengen aan ‘The Butchart Gardens’. Prachtige tuinen met een oppervlakte van zo’n 22 ha. Ze zijn in 1904 aangelegd door Jenny Butchart in de oude steengroeve die de grondstof had geleverd voor de nabijgelegen portlandcementfabriek van haar man, Robert Pim Butchart. De tuinen zijn heel gevarieerd en een lust voor het oog. Niet voor niets zijn er veel mensen in de tuinen aan de wandel. Het was de extra onderbreking van onze reis meer dan waard. Onder stralende omstandigheden maken we vervolgens de overtocht naar het vaste land en om precies 17.00 uur leveren we de auto in bij de verhuurder. Het is een zachte zomeravond en we maken opnieuw kennis met een ander stukje Vancouver. Uiteindelijk komen we het BC Place Stadium waarin in 2010 de openings- en afsluitingsceremonie van de Olympische Winterspelen werden gehouden. Via Gastown en Waterfront lopen we weer terug naar Robson Street waar ons hotel staat.

Op zondag hebben we nog een heel mooi uitstapje gepland naar de Capilano Suspension Bridge. Een 140 meter lange hangbrug over een 80 meter diepe kloof. Vervolgens lopen we nog een over een aantal loopbruggen langs de boomtoppen en hebben op meerdere platforms een mooi uitzicht op de Capilano Canyon. Heel spectaculair. Per bus gaan we terug naar de stad en we besluiten onze laatste lunch in Canada te gebruiken bij ‘The Dutch’. Dit is het restaurant waar we op onze eerste ochtend in Vancouver van het ontbijt genoten. Voor Liesbeth nog een laatste moment of nog even een paar kroketjes te scoren.

Via The Waterfront zakken we vervolgens af naar Stanley Park, een park van 400 ha. Jullie begrijpen dat we hier nog slechts een kleine stukje van mee pikken voor we terugkeren naar ons hotel. Langs het wandelpad treffen we onverwacht een grappige wasbeertje aan en het laat zich goed fotograferen. Na een korte rondje verlaten we het park en keren terug naar ons hotel. We hebben de laatste avond bereikt; de vakantie zit erop.

Maandagochtend (14 september) keren we terug naar Chicago en Amsterdam. Zowel voor Liesbeth als voor mij verloopt de terugvlucht voorspoedig. Wat overblijft zijn leuke verhalen, mooie foto’s en filmpjes; allemaal prachtige herinneringen aan een super geslaagde reis!