Marathon van New York
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
09 November 2014 | Verenigde Staten, New York
Eind vorig jaar kreeg ik een mail van collega met het verzoek om te vertalen. De mail was van de runnersgroep van ABN AMRO waarin de mogelijkheid werd aangeboden om op eigen kosten via ABN AMRO in te schrijven voor de marathon van New York.
Zoals jullie weten loop ik hard, maar meer dan 16 km had ik nog nooit gelopen. Door mijn collega’s Heleen en Bert werd ik overgehaald om de marathon van New York te gaan lopen.
Om goed getraind aan de start te komen van de marathon heb ik me begin juni aangesloten bij een loopgroep. Het trainingsschema van de groep was gericht op marathon van Chicago die 3 weken voor New York is .
3 keer per week trainde ik met de groep en 2 keer alleen.
De training bestond uit:
interval,
training om je spieren en gewrichten sterker te maken,
lange duurloop,
x-cross training (yoga, zwemmen of fietsen),
korte duurloop.
De lange duurloop was zaterdagmorgen 6 uur. Het is heel vroeg, maar de reden is dat bij mooi weer de training klaar is voordat het warm wordt.
Eind September hadden we de langste run, namelijk de 20 miles (32km). De route liep van noord (start 15 km ten noorden van Chicago) naar zuid. Dit was voor mij de eerste keer dat ik meer dan 30 km ging lopen.
Na de 20 mile heb ik nog 1 keer 30 km gelopen. De laatste weken werden de afstanden steeds korter, zodat het lichaam even rust kreeg ter voorbereiding voor de grote dag.
Donderdag 30 oktober ben ik naar New York gevlogen. Na ingecheckt te hebben in het hotel in New Jersey ben ik naar de EXPO gegaan om mijn nummer op te halen. Het was nog rustig en ik had binnen 5 minuten mijn nummer en het T-shirt.
Vrijdag 31 oktober ben ik naar Manhattan gegaan om te gaan lunchen met Nancy Kamp. De rest van de dag niet veel gedaan en zeker niet wandelen.
Zaterdag 1 november hadden we een korte training in Central Park. Het regende helaas en werd het een zere korte training. Na de groepsfoto gingen we samen met Gerard Nijboer terug naar het hotel. In de bus gaf Gerard nog tips. De rest van de dag weinig gedaan en gezorgd dat er voldoende koolhydraten naar binnen gingen.
Zondag 2 november was de grote dag. Om 5:45 werden we opgehaald om naar Staten Island gebracht te worden waar de start van de marathon is. Daar aangekomen begon de tijd van wachten tot we mochten starten. Helaas zat ik in de laatste wave die om 10:55 zou starten. Het was koud en veel wind. We hadden allemaal extra lagen aan om warm te blijven. Marathon lopen is niet leuk maar wachten is nog iets erger en zeker zo lang. Gelukkig brak het wolkendek open en kreeg de zon meer te vertellen.
Ik zat in de 1ste groep van de laatste wave waardoor ik vooraan stond bij de start van onze wave. Nadat het volkslied was gespeeld mochten we starten. Onder de muziek New York New York van Frank Sinatra vertrokken we. We kregen gelijk de Verrazano brug. Door de harde wind werd je alle kanten opgeduwd. Na de brug kom je in de wijk Brooklyn. Hier staan veel mensen om ons aan te moedigen. Na ruim 2 uur kom je bij Greenpoint en ben je halverwege. Daar stond mijn collega Coleen. Ze liet me zien dat mijn tijden door kwamen op de speciale app van de marathon. Op deze manier wist ik dat mijn familie in NL ook op de hoogte werd gehouden. Ik was nu bijna halverwege.
We liepen nu naar de wijk Queens waar gelukkig ook veel mensen stonden om ons aan te moedigen. Het geeft je extra kick om weer door te gaan.
Van de wijk Queens gaat via de Queensboro brug naar Manhattan. De Queensboro brug is ruim 1 mile lang. Je hebt het gevoel dat er geen einde aan komt. Op de brug mogen geen mensen staan waardoor je alleen met je mede hardlopers bent. Na de brug draai je de 1st Avenue op. Op het moment dat ik 1st avenue opdraaide wist ik niet wat me overkwam. Er stonden zoveel mensen die ons allemaal aanmoedigden.
Toen was het een lange weg naar de wijk Bronx. Hier was het minder rustig langs de weg. Maar het gevoel dat ik dan al meer dan 32 km erop hebt zitten, gaf me vertrouwen dat ik het zou gaan halen.
De laatste 7 km gaan door en langs Central park. Ik ging toen rekenen hoe lang nog tot de finish.
Ik bereikte de finish na 4:47:37. Ik heb de hele race hard gelopen en kon mijn tempo goed constant houden.
Na de finish kreeg ik de medaille en fleece cape om warm te blijven.
Heleen en Wendy stonden al op mij te wachten en samen zijn we terug naar het hotel gegaan. Na een heerlijke douche hebben we samen nog iets gegeten in het restaurant om daarna het bed op te zoeken.
Maandag 3 november zijn we weer naar Chicago gevolgen.
Ik kan terug kijken op een mooie mijlpaal! Ik heb een half jaar geleden niet kunnen bedenken dat ik de marathon op deze manier zou lopen. Ik ben SUPERTROTS op mezelf.
Zoals jullie weten loop ik hard, maar meer dan 16 km had ik nog nooit gelopen. Door mijn collega’s Heleen en Bert werd ik overgehaald om de marathon van New York te gaan lopen.
Om goed getraind aan de start te komen van de marathon heb ik me begin juni aangesloten bij een loopgroep. Het trainingsschema van de groep was gericht op marathon van Chicago die 3 weken voor New York is .
3 keer per week trainde ik met de groep en 2 keer alleen.
De training bestond uit:
interval,
training om je spieren en gewrichten sterker te maken,
lange duurloop,
x-cross training (yoga, zwemmen of fietsen),
korte duurloop.
De lange duurloop was zaterdagmorgen 6 uur. Het is heel vroeg, maar de reden is dat bij mooi weer de training klaar is voordat het warm wordt.
Eind September hadden we de langste run, namelijk de 20 miles (32km). De route liep van noord (start 15 km ten noorden van Chicago) naar zuid. Dit was voor mij de eerste keer dat ik meer dan 30 km ging lopen.
Na de 20 mile heb ik nog 1 keer 30 km gelopen. De laatste weken werden de afstanden steeds korter, zodat het lichaam even rust kreeg ter voorbereiding voor de grote dag.
Donderdag 30 oktober ben ik naar New York gevlogen. Na ingecheckt te hebben in het hotel in New Jersey ben ik naar de EXPO gegaan om mijn nummer op te halen. Het was nog rustig en ik had binnen 5 minuten mijn nummer en het T-shirt.
Vrijdag 31 oktober ben ik naar Manhattan gegaan om te gaan lunchen met Nancy Kamp. De rest van de dag niet veel gedaan en zeker niet wandelen.
Zaterdag 1 november hadden we een korte training in Central Park. Het regende helaas en werd het een zere korte training. Na de groepsfoto gingen we samen met Gerard Nijboer terug naar het hotel. In de bus gaf Gerard nog tips. De rest van de dag weinig gedaan en gezorgd dat er voldoende koolhydraten naar binnen gingen.
Zondag 2 november was de grote dag. Om 5:45 werden we opgehaald om naar Staten Island gebracht te worden waar de start van de marathon is. Daar aangekomen begon de tijd van wachten tot we mochten starten. Helaas zat ik in de laatste wave die om 10:55 zou starten. Het was koud en veel wind. We hadden allemaal extra lagen aan om warm te blijven. Marathon lopen is niet leuk maar wachten is nog iets erger en zeker zo lang. Gelukkig brak het wolkendek open en kreeg de zon meer te vertellen.
Ik zat in de 1ste groep van de laatste wave waardoor ik vooraan stond bij de start van onze wave. Nadat het volkslied was gespeeld mochten we starten. Onder de muziek New York New York van Frank Sinatra vertrokken we. We kregen gelijk de Verrazano brug. Door de harde wind werd je alle kanten opgeduwd. Na de brug kom je in de wijk Brooklyn. Hier staan veel mensen om ons aan te moedigen. Na ruim 2 uur kom je bij Greenpoint en ben je halverwege. Daar stond mijn collega Coleen. Ze liet me zien dat mijn tijden door kwamen op de speciale app van de marathon. Op deze manier wist ik dat mijn familie in NL ook op de hoogte werd gehouden. Ik was nu bijna halverwege.
We liepen nu naar de wijk Queens waar gelukkig ook veel mensen stonden om ons aan te moedigen. Het geeft je extra kick om weer door te gaan.
Van de wijk Queens gaat via de Queensboro brug naar Manhattan. De Queensboro brug is ruim 1 mile lang. Je hebt het gevoel dat er geen einde aan komt. Op de brug mogen geen mensen staan waardoor je alleen met je mede hardlopers bent. Na de brug draai je de 1st Avenue op. Op het moment dat ik 1st avenue opdraaide wist ik niet wat me overkwam. Er stonden zoveel mensen die ons allemaal aanmoedigden.
Toen was het een lange weg naar de wijk Bronx. Hier was het minder rustig langs de weg. Maar het gevoel dat ik dan al meer dan 32 km erop hebt zitten, gaf me vertrouwen dat ik het zou gaan halen.
De laatste 7 km gaan door en langs Central park. Ik ging toen rekenen hoe lang nog tot de finish.
Ik bereikte de finish na 4:47:37. Ik heb de hele race hard gelopen en kon mijn tempo goed constant houden.
Na de finish kreeg ik de medaille en fleece cape om warm te blijven.
Heleen en Wendy stonden al op mij te wachten en samen zijn we terug naar het hotel gegaan. Na een heerlijke douche hebben we samen nog iets gegeten in het restaurant om daarna het bed op te zoeken.
Maandag 3 november zijn we weer naar Chicago gevolgen.
Ik kan terug kijken op een mooie mijlpaal! Ik heb een half jaar geleden niet kunnen bedenken dat ik de marathon op deze manier zou lopen. Ik ben SUPERTROTS op mezelf.
-
09 November 2014 - 08:11
Pieter:
Ook wij zijn supertrots
Geweldig mooie prestatie
En mooi constant gelopen
Dikke kus Pieter -
09 November 2014 - 09:52
Ria:
Gefeliciteerd Liesbeth een hele prestatie, je mag er trots op zijn.
Gerrit en Ria.
-
09 November 2014 - 12:11
Marian :
Wij zijn super trots op jou
Grote prestatie in een mooie stad -
09 November 2014 - 15:59
Hans:
Ja Liesbeth, hier heb ik eigenlijk niets meer aan toe te voegen: Geweldig knap hoe je dit gedaan hebt!! -
09 November 2014 - 17:02
Berry Blankers :
Hoi Liesbeth,
Mooi verslag die ook goed inzicht geeft dat een marathon meer is dan 42 km (26 mile) hardlopen. Het is namelijk 3 tot 4 maanden serieus trainen en doo f goed naar je lichaam te luisteren niet geblesseerd raken.
Knappe prestatie.
Groet Berry. -
10 November 2014 - 11:29
Nicky:
Wat ontzettend dapper en een doorzetter ben je Liesbeth, fantastisch gedaan, Gefeliciteerd.
Groeten,
Nicky
-
10 November 2014 - 14:09
Linda:
Wij zijn ook super trots op jou Liesbeth!!!!!! -
10 November 2014 - 21:00
Ilse Van Gelder:
Wat een ongelooflijke ervaring moet dat zijn geweest! Je mag zeker trots op jezelf zijn!! Van harte gefeliciteerd! Harstikke top gedaan!
Groetjes uit Breda -
11 November 2014 - 18:38
Rino En Ria:
Knap Liesbeth. Wij doen het jou niet na !!!
-
14 November 2014 - 14:30
Qu:
RESPECT ! -
17 November 2014 - 17:23
Toon:
Hoi Liesbeth,
sorry, maar deze topprestatie doe ik je niet na! Ik sluit me helemaal aan bij Qu's kort maar krachtige statement!!!
Toon -
18 November 2014 - 20:40
Sandra:
Ook ik ben heel trots op jouw prestatie! Super!! -
21 November 2014 - 09:09
Hans:
Heb jij ooit eerder een verhaal geschreven dat binnen twee weken 268 keer gelezen is?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
