De Finale

Vrijdagochtend (13 september) vertrekken we op tijd vanuit San Francisco in de richting van Los Angeles. We volgen de Pacific Coast en komen eerst uit bij Monterey. Een heel leuk schattig plaatsje, ontstaan in 1770. In het centrum staan nog heel veel oude gebouwen die herinneren aan vroeger. We stoppen hier bewust en wandelen langs mooie sfeervolle pandjes. Vlak bij onze parkeerplaats ontstaat, gedurende de tijd dat wij door Monterey lopen, een complete tentoonstelling van oude auto’s. Het doet ons denken aan de vijftiger en zestiger jaren en de films uit de periode. We kijken onze ogen uit en natuurlijk nemen we onze camera’s ter hand.

Rond één uur wordt het tijd om de trip te vervolgen. We nemen de meest toeristische route langs de kust. Een route van 186 miles en we doen er ongeveer 4 uur over. Het duurt veel langer dan de snelweg, maar het uitzicht dat we telkens hebben is weer geweldig. We genieten van het uitzicht over oceaan en krijgen op meerdere plaatsen de gelegenheid om zeeleeuwen en zeeolifanten te spotten. Ook de Californische condor die af en toe boven onze hoofden zweeft, ontgaat ons niet.

Rond de klok van 19.00 uur checken we in bij een heel eenvoudig maar ook erg geschikt motel in Santa Maria. We zijn nog maar net binnen of onze vriend Jozef belt om ons nog enkele belangrijke tips te geven voor de volgende dag. We nemen deze tips ter harte en de eerste stop hebben we na een klein half uur in Solvang. Een dorp dat gebouwd is in Deense stijl en dat ook geheel in die stijl gebleven is. Wel heel toeristisch, maar ook heel erg leuk. We nuttigen eerst een heerlijk ontbijt bij de plaatselijke bakker en gaan daarna op zoek naar een klooster: Old Mission Santa Ines. We maken een rondwandeling door het klooster, de kapel en de kloostertuin. Rond half elf vervolgen we onze reis naar Santa Barbara. Een levendige stad met heel veel mooie historische gebouwen en ook een sfeervol (winkel-)centrum. We bezoeken onder andere Santa Barbara County Courthouse, een gebouw dat ook nu nog in gebruik is als rechtbank. Vanaf de toren bij de rechtbank hebben we een mooi uitzicht over Santa Barbara en wijde omgeving. Voor we de stad verlaten bezoeken we opnieuw een mooie oude mission. Een oud klooster dat erg Spaans/Mexicaans aandoet. De kapel, die er op foto’s erg mooi uitziet, kunnen we helaas niet bezoeken omdat er op dat moment een huwelijksplechtigheid is.

Dan beginnen we aan onze laatste etappe. De reis naar Diamond Bar, een luxe woonwijk ten oosten van Los Angeles. Hier wonen Jozef en Betty Benko. Jozef kennen we al heel lang. Van 1958 tot en met 1963 was hij in Nederland en werd als Hongaars vluchteling opgevangen door onze oom Quirinus en tante Rie en woonde hij in Raamsdonksveer. In 1963 is hij via Canada in Los Angeles terecht gekomen en heeft daar op waardevolle wijze zijn leven verder invulling gegeven. In 1984 heb ik Diamond Bar al eens bezocht tijdens de Olympische Spelen en in mei 2012 was Liesbeth een lang weekend bij de familie Benko op bezoek. Het werd dus een hernieuwde kennismaking en de ontvangst was allerhartelijkst. Toen we aankwamen lag het vlees al te sudderen op de BBQ en tussen al leuke gesprekken door, bekeken we een wereldtitelgevecht boksen dat in Las Vegas werd gehouden. De volgende dag namen Jozef en Betty ons mee om de omgeving te bekijken. Via mooie bosrijke natuurgebieden en een stuk woestijn kwamen we die middag uiteindelijk weer in Palm Springs terecht. De plaats waar twee weken eerder nota bene onze reis door Californië zijn aanvang had. Naast de prachtige natuurgebieden nam Jozef ons ook nog mee naar twee luxe hotels: JW Marriott in Palm Springs en daarna nog The Mission Inn in Riverside. We keken onze ogen uit. Deze mooie zondag werd afgesloten met een diner bij het Chinese Restaurant in Diamond Bar. Hierna keerden we terug naar het huis van Jozef en Betty. Daar namen we afscheid van deze hartelijke vrienden en vertrokken naar ons hotel. Om problemen in de drukke maandagochtendspits van Los Angeles te voorkomen, had Liesbeth van tevoren een hotel geboekt vlakbij de luchthaven; precies tegenover de plek waar op maandagochtend de auto moest worden ingeleverd. Zo konden we de volgende ochtend in alle rust ons voorbereiden op de vlucht naar Chicago.

De laatste dagen in Chicago waren voor mij heel relaxed. Liesbeth ging dinsdag gelijk weer naar haar werk en ik vulde dagen met reisverhalen schrijven, boodschappen doen, wassen en strijken, eten klaar maken en wandelingen maken. Tussendoor maakte ik ook nog een keer de “Architecture River Cruise” die me bij het eerste bezoek aan Liesbeth ook zo goed bevallen was. Bovendien maakte ik in Chicago nog kennis met een nieuw fenomeen: The Divvy Bikes. Opvallende blauwe fietsen die je op meerdere plekken in de stad kunt pakken en weer kunt stallen. Op deze manier kun je je heel eenvoudig door de stad verplaatsen en eerlijk gezegd, ondanks het drukke autoverkeer gaat dat toch erg eenvoudig. Op zaterdag brachten we een bezoek aan Milwaukee. Liesbeth was er al twee keer geweest en opperde eerder deze week terecht dat dat een leuk uitstapje zou zijn. Op de dag dat we er waren, was het open monumentendag en konden veel gebouwen ook van binnen bekeken worden. Helaas was het bij enkele gebouwen erg druk, maar uiteindelijk hebben we hier toch ons graantje mee kunnen pikken. Rond half zes namen we de trein terug naar Chicago. Daar sloten we onze avond en ook mijn bezoek aan Liesbeth af bij Wildfire, een goed steakrestaurant niet ver van de woning van Liesbeth. Nadat zondagochtend de koffer was ingepakt en de laatste zaken voor de terugreis waren geregeld, maakten we nog een flinke wandeling van bijna twee uur via Michigan Avenue en Lake Michigan. Hierna gingen we per trein naar het vliegveld. Rond vier uur vertrok ik en de volgende ochtend was ik om 10.00 uur (NL-tijd) terug in Raamsdonksveer. Een vlotte afsluiting, zonder enig oponthoud, van opnieuw een geweldig bezoek aan - en een super-vakantie samen met - ons Liesbeth.

Het was wéér fantastisch!!