Mijn achtste bezoek aan Liesbeth

De meesten van jullie zijn ongetwijfeld brandend nieuwsgierig naar een nieuw reisverslag. Door onze reis naar Queensland (Great Barrier Reef) hebben jullie even moeten wachten, maar nu is het dan toch eindelijk zo ver. Gister zijn we in de loop van de avond thuisgekomen en nu kan ik eindelijk achter de computer plaatsnemen en een start nemen met mijn verhalen. We hebben zoveel ondernomen dat ik nu al weet, dat ik het niet in een verslag kan samenvatten.

Op donderdag 23 augustus jl. bracht Joost mij al vroeg naar Schiphol en de reis naar Liesbeth liep geheel volgens het boekje. Ten opzichte van de voorgaande keren was er nu wel een onderdeel veranderd: de aankomst. Ik kwam vrijdagmiddag al redelijk vroeg aan en omdat Liesbeth nog aan het werk was, moest ik op eigen gelegenheid naar Circular Quay. Ik was daar nog maar net aangekomen, toen Liesbeth samen met collega Deepa vanuit kantoor aan kwam lopen. Heerlijk om elkaar weer te zien!
Het weekend werd ingevuld met de nodige wandelingen in de omgeving van Manly en in Sydney. Verder hebben we ons vooral voorbereid op de reis naar Queensland.

Maandagochtend 5.45 uur liep de wekker af en om 7.00 uur zaten we op de ferry naar Sydney. Om 9.15 uur zou ons vliegtuig vertrekken naar Cairns. We vertrokken met enige vertraging, maar verder verliep de reis goed. Nadat we op de luchthaven van Cairns de auto opgepikt hadden, reisden we gelijk door naar Daintree National Park, 140 km. ten noorden van Cairns. Ons eerste hotel bevond zich in een gebied genaamd Cape Tribulation. Het zal jullie niet verrassen als ik meld dat we direct na aankomst, onze wandelschoenen aantrokken en een eerste wandeling maakten door het regenwoud waarin we terechtgekomen waren. Het werd een afwisselende wandeling door het bos en over een prachtig strand. Overigens bleven we op gepaste afstand van de waterkant, want overal stonden borden om ons te waarschuwen voor de (mogelijk) aanwezige krokodillen.

Dinsdagochtend stonden we om 7.00 uur al klaar voor het ontbijt. Gelijktijdig met ons stond er ook een flink reisgezelschap klaar, reden voor ons om meteen het programma om te gooien en eerst een wandeling te maken naar het strand om daar van het uitzicht te genieten. Zelfs op dit vroege uur was het al direct warm, maar voor een wandeling op het strand nog goed te doen. Na anderhalf uur waren we terug bij het restaurant en het ontbijt smaakte goed. Hierna vertrokken we terug richting Cairns. Onderweg bezochten we het Daintree Discovery Centre. Hier konden we op een onderhoudende manier kennismaken met de geheimen van het regenwoud. Heel erg leuk ingericht en er was veel te zien en te lezen/leren. Om 12 uur werd de reis voortgezet. Vlak voor Cairns was onze tweede stop voor een bezoek aan de Rainforest Cableway. Een kabelbaan, met een totale lengte van iets meer dan 7,5 km, leid je hier over de boomtoppen van het regenwoud naar Kuranda. Een ervaring die meer dan de moeite waard was. Op zo’n moment is het fijn dat dit voor Liesbeth niet de eerste keer is. In Kuranda weken we daarom al snel af van de toeristenplekjes en maakten weer een mooie wandeling in en om dit plaatsje. Tijdens de terugtocht per kabelbaan, maakten we tussendoor een paar keer gebruik van de gelegenheid om op de halteplaatsen even uit te stappen en van de omgeving te genieten. Daarna werd het tijd om verder naar Cairns te gaan en een hotel te zoeken. Ook hier kwam de ervaring van Liesbeth weer goed van pas. We vonden een hotel vlakbij de Esplanade van Cairns. Echt een heel mooie plek om de avond door te brengen en waar volop mensen actief waren (joggend, wandelend, fietsend, relaxend) en waar ook de restaurantjes met de aangename terrasjes waren. Een mooie afsluiting van deze tweede dag in Queensland.

Woensdag vertrokken we om 9 uur uit Cairns met als reisdoel Mission Beach. In principe een route van 130 km. maar wij besloten de toeristische route te nemen en reden via de zogenaamde Altherton Tables (via Gordon Vale – Yungaburra – Millaa Millaa). Hierdoor legden wij 253 km af, maar dat was meer dan de moeite waard. Onderweg stopten we meerdere malen om van het landschap en de watervallen te genieten. We bewonderen ook de suikerriet- en bananenplantages en (ja hoor .. ook hier) Fries rundvee!! Bij een van de bananenplantages was een stalletje langs de weg, waar Liesbeth snel wat bananen kocht en waar ik nog even enkele foto’s kon maken. Nog nooit van mijn leven heb ik zulke lekkere banen gegeten! Ik vond ze overigens wel erg krom, maar ik weet nu hoe dat komt!
In ons motel Mission Beach werden we uitermate gastvrij ontvangen en we besloten hier ’s-avonds te dineren. Het diner werd opgediend door een heel leuk Nederlands meisje, dat hier tijdelijk werkt om haar verblijf in Australie te kunnen bekostigen. De restaurantruimte was overigens niet meer dan een in golfplaten opgetrokken hokje. De regendruppels klaterden rustig neer op het dak en onder het genot van een overheerlijke Pinot Grigio en de aangename bediening genoten we van onze maaltijd.

Donderdagochtend hoorde ik Liesbth al erg vroeg opstaan. Ze ging naar het strand om de zonsopkomst te bewonderen. Terwijl kroop ik onder de douche en om 7.15 uur zaten we al fris en fruitig aan het ontbijt. Om 8 uur stapten we in de auto en reden naar Townsville. Een stevig ritje, niet druk en een beetje eentonig, maar verliep verder goed. Om 12.00 uur hadden we al een motel gevonden. Townsville is een stad met een geschiedenis en we maakten gelijk maar even een wandeling langs de oude gebouwen die iets over deze geschiedenis vertellen. Nadat we wat boodschappen gedaan hadden, lasten we even een pauze in, maar om ongeveer 16.30 uur begon het toch weer te kriebelen om iets te gaan ondernemen. Met behulp van de plattegrond hadden we ons oog laten vallen op Castle Hill, die volgens de plattegrond niet ver van ons motel ligt. We lieten de auto dus staan en gingen te voet op pad. Goed dat we niet vooraf wisten, waar we aan begonnen want het werd een heftige wandeling, flink bergop maar uitermate mooi. De routeborden wezen ons in de richting van het “geitenpad” en inderdaad als een paar klimgeiten, trokken we de berg op. We waren overigens niet de enigen, want met verbazing zagen we hoe half sportend Townsville al rennend/wandelend deze berg opging. Toen we op de top van de berg aankwamen, waren we al inspanningen al snel vergeten. We genoten van het uitzicht en van een mooie zonsondergang. Al wandelend, maar dan via de gewone weg aan de andere zijde, verlieten we de berg.
Met tevredenheid keken we terug op de eerste dagen van onze reis naar Queensland en waren we uiteraard nieuwsgierig wat ons nog te wachten zou staan in de week die ons restte. Een mooi moment om dit eerste verhaal af te sluiten.

Let op: Er zijn in totaal 34 foto's geupload. Hoogstwaarschijnlijk zie je maar 20 foto's. Klik op 'Ga naar het overzicht' en select 'Mijn achtste bezoek aan Liesbeth'