Blue Mountains

Te Koop: Prachtige eensgezinswoning voorzien van bijzondere voortuin, gelegen aan Het Block in Raamsdonksveer wegens blijvend vertrek naar het buitenland van de huidige eigenaar.

Ik zou zo hier willen blijven. Wat is het hier mooi en heerlijk. Maar goed ik ben nu niet aan het werk en natuurlijk mis ik ook even al die bijbaantjes niet. Ik heb vanmiddag wel mijn inburgeringsexamen gehaald: 100 meter lopen op teenslippers zonder te struikelen, daarna een t-bone steak van tig-honderd gram wegwerken en afsluitend -met de hand op de borst- de volgende worden uitspreken ‘ Hai mate, how are you today?”
Ik ben in 1 keer en nog wel ‘cum laude’ geslaagd, zeker omdat ik na al deze inspanningen ook nog in een keer een VB-tje wegwerkte. De Australische Rita Verdonk was tevreden.

Maar goed, jullie hebben nog recht op mijn verhaal van de afgelopen week. En wat voor een week: schitterend zomers weer (eindelijk zeggen de mensen hier in Australie) met geweldige uitstapjes; alleen samen met mijn kleine zusje. Woensdag ben ik op tijd vertrokken vanuit Manly. Eerst naar Sydney en van daaruit naar Parramatta. Een prachtige moderne stad met ook wat historische gebouwen en parken. Ik moet wel eerlijk zeggen, naar de “historische bezienswaardigheden” moet je echt zoeken. Het lijkt net of er een compleet nieuwe stad aan het verrijzen is. Bij de VVV kreeg ik een stuk of vijf bijzondere wandelroutes in mijn hand gedrukt en tijdens de middagpauze heb ik deze aardig weten te combineren: Vanaf half twaalf tot ongeveer vier uur heb ik me goed bezig gehouden en een flinke wandeling gehad met heel veel bezienswaardigheden. Natuurlijk zocht ik de historische plekken op uit de folders, maar wat de meeste bewondering bij mij opriep, waren alle nieuwe gebouwen. Ik ben geen bouwkundige, verre van dat zelfs, maar wat hier neergezet is de afgelopen jaren kan mijn goedkeuring in alle opzichten dragen. Verrassend, vernieuwend, strak (zonder toeters en bellen, daar houd ik ook niet van). En dan heb ik het nog niet over de aangename en ontspannen sfeer die er heerst in deze stad. Nu ik terugkijk naar de foto’s, blijft het ook weer verrassend dat uitgerekend de kerkgebouwen weer de meeste indruk hebben gemaakt. Ik zal proberen jullie een goede indruk te geven van deze stad, maar ook van de boottocht daar naar toe.

Vrijdag heeft Liesbeth vrijgenomen en we zijn samen een lang weekend op pad geweest naar The Blue Mountains om zo ook een indruk te krijgen van de omgeving van Sydney. Om 8.15 uur zaten we al op de veerboot naar Sydney en van daaruit namen we de trein naar Katoomba. Deze twee uur durende treinreis was al een ervaring op zich en ik geef het nu maar vast aan: de terugreis was nog veel mooier, omdat de weersomstandigheden werkelijk subliem waren en we echt van het landschap konden genieten.

Maar goed, we gingen dus naar Katoomba, gewoon op de bonne fooi (Ik hoop dat ik het goed schrijf). Ter plekke moesten we nog een plaats zoeken om te overnachten en dat viel niet mee, want de meeste mensen bleken op vakantie te zijn (duidelijk aangegeven met het opschrift “vacancy”) en verdorie bij die adressen waar dat niet zo was en nota bene een bord stond “no vacancy”, bleek geen plaats voor ons te zijn. Rare mensen hoor die Australiers. Maar goed we vonden al snel een eenvoudig maar goed motel. Nadat we onze koffers op de kamer hadden gezet, hebben we een wandeling gemaakt naar “Echo Point” en van daaruit hebben we de “Drie Gezusters” bekeken, Dit zijn drie enorme zandsteenpilaren die zelfs op de Werelderfgoedlijst staan. Maar eerlijk is eerlijk, het was heel mooi om te bekijken, maar de valei er omheen en de vergezichten die we zagen vanaf Echo Point, waren werkelijk prachtig. We hadden trouwens nog een geluk bij een ongeluk. Door een schrijffout van de DVD-camera van Liesbeth besloten we zondagochtend hier nog een keer terug naar toe te gaan. Op deze zondagochtend waren de omstandigheden zo subliem, dat het uitzicht nog veel mooier was dan vrijdagmiddag tijdens onze eerste kennismaking.

Na ons bezoek van vrijdagmiddag aan Echo Point maakten we een rondrit per toeristenbus door de omgeving van Katoomba. Niet echt bijzonder, maar voor een eerste kennismaking met het gebied wel leuk. Aan het begin van de avond zijn we het stadje ingetrokken om een restaurant te gaan zoeken. Uiteindelijk viel ons oog op een Chinees restaurantje, dat was weer eens wat anders. Onze keuze was geslaagd. Een overvolle tent, met ook de nodige afhalers. Dat zegt genoeg.

Van dit uitstapje werd de zaterdag wel een heel bijzondere dag. We vertrokken van Katoomba naar Wentworth Valley. Deze plaats staat bekend om de mooie watervallen. In onze gidsen hadden we een mooie wandeling ontdekt, de zogenaamde Darwin Walk genoemd naar Charles Darwin. Door deze wandeling konden we op een prettige manier kennis maken met de natuur in The Blue Mountains. Van The Darwin Walk ging onze wandeling over in een heel spectaulaire maar ook uiterst indrukwekkende afdaling naar The Wentworth Falls. Het werd een afdaling, langs steile rotswanden, over paden en trappen die speciaal voor dit doel waren aangelegd. Onder aangekomen, hebben we de wandeling door deze clif voortgezet en uiteindelijk zijn we ruim drie uren onderweg geweest. Een hele tijd, maar wat was het mooi. Het is eigenlijk niet in woorden uit te drukken wat we allemaal gezien hebben. Jullie mogen het best weten: meerdere keren hebben Liesbeth en ik tegen elkaar gezegd; dat we deze ervaring voor geen goud hadden willen missen. Zo mooi en onder zulke perfecte omstandigheden; misschien begrijpen jullie nu ook dat ik alleen al dit weekend meer dan 400 foto’s heb gemaakt. (Overigens ... uiteraard hebben we na afloop deze foto’s kritisch bekeken, maar uiteindelijk bleven er toch nog 319 over)

Na deze aangename kennismaking met The Blue Mountains hebben we de trein gepakt naar “ZigZag”. Een gehucht, dat feitelijk niets meer voorstelt dan een klein station. We moesten ook vooraf bij de conducteur aangeven, dat de trein hier moest stoppen. Bij ZigZag, en daar komt de naam ook vandaan, reist een stoomtrein op een bergwand heen en weer. Vroeger duidelijk voor industriele doeleinden, maar nu alleen nog als toeristenattractie. Als je het goed beschouwd een leuk stukje speelgoed van een groepje volwassen kinderen, ofwel vrijwilligers, dat het mooi vindt hun hobby te delen met de bezoekers. De trein reed echt zig-zag de bergen in en tussendoor werd de stoomlocomotief aan- en losgekoppeld om ons naar het eindpunt te brengen. Rond kwart voor zes werd het tijd terug te gaan richting Katoomba. Liesbeth stelde voor om een dorpje verder uit te stappen, Leura, omdat ze het idee had dat daar een betere keuze was voor een avondmaaltijd. Uiteindelijk kwamen we in een tot restaurant omgebouwd postkantoor. Hier hebben we heerlijk gegeten en na het diner lieten we een eerder gevormd plan varen om per trein terug naar Katoomba te reizen. Na overleg met het personeel uit het restaurant maakten we een mooie wandeling, terwijl de duisternis inviel. Na ongeveer drie kwartier waren we in ons motel. We hebben nog even gesproken met Sandra en ruim voor 22.00 uur vielen we beiden moe, maar heel erg voldaan, in slaap. Het was een mooie dag die we werkelijk nooit hadden willen missen.

Zoals gezegd, eerder dit weekend hadden we even problemen met een dvd-tje in de camera van Liesbeth. Vandaar dat we op zondagochtend nog even teruggingen naar “The Three Sisters”. We hadden ons voorgenomen niet te laat terug te keren naar Sydney. Er stond namelijk dit weekend nogal wat op het programma in deze stad en de voorspellingen in de krant en op TV waren niet best. Op de eerste plaats zouden dit weekend twee cruiseschepen een bezoek brengen aan de stad. The Queen Victoria tijdens de 1e wereldreis van deze boot (maydentrip) en The Queeen Elisabeth tijdens haar afscheidsronde. Verder was er een belangrijke Cricketwedstrijd en een belangrijke voetbalwedstrijd.

The Queen Victoria vertrok op zondagmiddag weer uit Sydney en volgens de verwachtingen zou dit op Manly voor extra veel drukte zorgen. Reden voor ons om vooral te proberen deze drukte voor te zijn en vooral toch aan het begin van de middag al met de trein terug in Sydney te zijn. De drukte in en rond de haven was zo erg, dat we elkaar aangekeken hebben en maar gelijk richting veerboot gegaan zijn. Met wat duwen en trekken lukte het ons nog net op de eerste de beste boot mee te kunnen reizen naar Manly en toen we een beetje uitgerust waren en het eerste wasje al weer gedraaid had, zijn we lekker naar het strandje gegaan en hebben we heerlijk in de baai gezwommen en genoten van de zomerse omstandigheden in Manly. Rond half zeven waren we weer in het appartement en waren we getuigen van het vertrek van The Queeen Victoria. Vanuit het appartement van Liesbeth hebben we alles goed kunnen volgen. Heel mooi, vooral toen de beide cruiseschepen elkaar begroetten toen ze elkaar passeerden in de haven van Sydney.

Maandag werd een rustig dagje. Liesbeth moest uiteraard weer gaan werken en aan het eind van de ochtend ben ik richting Sydney gevaren. Samen met Liesbeth hebben we (tijdens haar pauze) van dichtbij de Queen Elisabeth bekeken. Hierna heb ik nog eens het Opera-house bewonderd en heb ik heerlijk op mijn gemak de Botanische Tuinen van Sydney bezocht. Heel mooi met prachtige planten, vogels en plantsoenen. De meeste indruk maakten toch wel de honderde vleermuizen die in dit park verblijven en die, geconcentreerd op een plek, in de bomen hangen. Toen we later, tegen het vallen van de duisternis, door het park liepen, zagen we hoe ze tot leven kwamen.
Nadat Liesbeth klaar was met haar werk, zijn we samen naar Macquires Point gegaan, om vanaf dat punt getuige te zijn van het afscheid van The Queen Elisabeth II. Niet echt bijzonder maar toch wel heel leuk om hier getuige van te zijn.

Vandaag, dinsdag, heb ik lekker rustig aangedaan. Eerst eens uitgeslapen. Het lukt me nog steeds om gelijk met Liesbeth op te staan en te zorgen voor haar glaasje sap en kopje thee terwijl ze onder de douche staat. Na haar vertrek ben ik terug naar bed gegaan en heb ik (wonder boven wonder) geslapen tot 9.30 uur. Na mijn ontbijt heb ik de internetshop bezocht en heb ik gekeken hoe jullie reageerden op onze gebeurtenissen. Heel leuk en vooral allemaal bedankt daarvoor. Daarna heb ik, nu het nog kon, vooral genoten van de zomerse omstandigheden in Manly. De voorspellingen voor de komende dagen zijn erg slecht. Bovendien heb ik woensdagmiddag huisarrest: Liesbeth krijgt een vaste telefoonverbinding. Hiervoor komt een monteur langs en ik mag hem ontvangen.

Beste lezers, het is een lang verhaal geworden, maar het is hier ook allemaal zo leuk. Excuses aan alle werkgevers, wier kostbare tijd nu is opgegaan aan leestijd.
De volgende keer zullen we niet zoveel te vertellen hebben.

Groetjes aan iedereen van Liesbeth en Hans.